Rodzaje hydroizolacji ścian fundamentowych
Ściany fundamentowe powinny być zabezpieczone przed wodą znajdującą się w gruncie. Wyróżnia sie 2 rodzaje izolacji stanowiących ciągłą barierę dla wody i wilgoci:
1/ Izolacja pozioma układana na wierzchu ław i ścian fundamentowych minimum 20-30 cm nad poziomem terenu. Wykonuje się ją z dwóch warstw papy asfaltowej lub odpowiedniej folii hydroizolacyjnej. Izolacja ta chroni ściany parteru przed podciąganiem kapilarnym,
2/ Izolacja pionowa zabezpieczająca zewnętrzne powierzchnie ścian fundamentowych (chroni przed wodami opadowymi i gruntowymi).
W zależności od rodzaju gruntu i poziomu wody gruntowej wyróżnia się 3 rodzaje hydroizolacji pionowej:
a/ w gruntach przepuszczalnych, czyli piaszczystych, gdy zwierciadło wody gruntowej znajduje się poniżej poziomu posadowienia, stosuje się izolacje przeciwwilgociowe typu lekkiego. Wykonuje się je z wszelkiego rodzaju półpłynnych mas bitumicznych – lepików, roztworów, emulsji, mas asfaltowych. To metoda tania i wystarczająco skuteczna pod warunkiem starannego wykonawstwa i właściwego przygotowania podłoża (nałożenia tynku II kategorii tzw. rapówki). Nie wymaga ona właściwie żadnych kwalifikacji, a już dwie nałożone warstwy bitumu po wyschnięciu tworzą na ścianie elastyczną i wodoszczelną powlokę przeciwwilgociową. Innym sposobem jest nałożenie na ścianę zaprawy modyfikowanej żywicami lub ułożenie odpowiedniej folii hydroizolacyjnej.
b/ w gruntach nieprzepuszczalnych, czyli gliniastych, gdy woda gruntowa znajduje się poniżej fundamentów, a także przy okresowym podnoszeniu się poziomu wody gruntowej powyżej poziomu posadowienia budynku stosuje się izolacje przeciwwodne typu średniego. Można je wykonać z 3-5 warstw odpowiednich mas asfaltowych, ale najczęściej stosuje się 2 warstwy pap asfaltowych lub folię hydro- izolacyjną. Najpopularniejsze są papy termozgrzewalne lub samoprzylepne na osnowie z tkaniny poliestrowej bądź włókna szklanego, wypełnione asfaltem modyfikowanym o gramaturze min. 1400 g/m2. Odpowiedniej grubości folie hydroizolacyjne wykonuje się z polichlorku winylu (PVC), polietylenu (PE) oraz polietylenu o dużej gęstości (PE-HD). Ich zalety to układanie tylko jednej warstwy, często bez konieczności przyklejania do podłoża – niezależnie od pory roku i panującej pogody.
c/ w budynkach podpiwniczonych, gdy zwierciadło wody gruntowej znajduje się powyżej poziomu podłogi piwnicy, wykonuje się izolacje przeciwwodne typu ciężkiego – i to niezależnie od rodzaju gruntu. Mają za zadanie chronić budynek przed wodą naporową, czyli wywierającą parcie hydrostatyczne. W domach jednorodzinnych unika takich rozwiązań z powodu wysokich kosztów oraz skomplikowanego wykonawstwa – 3 warstwy papy asfaltowej o gramaturze minimum 3000 g/m2 zabezpieczone ceglaną ścianką dociskową grubości 12 cm. Należy pamiętać , iż przy wykonywaniu izolacji typu średniego i ciężkiego zwykle potrzebny jest drenaż obwodowy budynku. Nie pozostaje to bez wpływu na koszty inwestycji. Warto również zdawać sobie sprawę, że folie wytłaczane (tzw. kubełkowe) nie mogą zastąpić izolacji przeciwwilgociowej. Służą one bowiem tylko do ochrony właściwej hydroizolacji przed uszkodzeniami mechanicznymi.
W hydroizolacjach fundamentów stosuje się zróżnicowane materiały.
Najczęściej wyróżnia się 3 grupy materiałów: ·
1/ Materiały bitumiczne – roztwory, emulsje, pasty, lepiki i masy asfaltowe oraz papy i membrany asfaltowe
2/ Materiały mineralne – szlamy (mikrozaprawy), bentonity, tynki zaporowe
3/ Materiały z tworzy sztucznych – dyspersje polimerowe( tzw. folie w płynie, powłoki żywiczne ( chemoodporne) oraz folie rolowe