Hydroizolacja fundamentów

Rodzaje hydroizolacji ścian fundamentowych

Ściany fundamentowe powinny  być zabezpieczone przed wodą znajdującą się w gruncie. Wyróżnia sie 2 rodzaje izolacji stanowiących ciągłą barierę dla wody i wilgoci:
1/ Izolacja pozioma układana na wierzchu ław i ścian fundamentowych minimum 20-30 cm nad poziomem terenu. Wykonuje się ją z dwóch warstw papy asfaltowej lub odpowiedniej folii hydroizolacyjnej. Izolacja ta chroni ściany parteru przed podciąganiem kapilarnym,
2/ Izolacja pionowa  zabezpieczająca zewnętrzne powierzchnie ścian fundamentowych (chroni przed wodami opadowymi i gruntowymi).

W zależności od rodzaju gruntu i poziomu wody gruntowej wyróżnia się  3 rodzaje hydroizolacji pionowej:

a/ w gruntach przepuszczalnych, czyli piaszczystych, gdy zwierciadło wody gruntowej znajduje się poniżej poziomu posadowienia, stosuje się izolacje przeciwwilgociowe typu lekkiego. Wykonuje się je z wszelkiego rodzaju półpłynnych mas bitumicznych – lepików, roztworów, emulsji, mas asfaltowych. To metoda tania i wystarczająco skuteczna pod warunkiem starannego wykonawstwa i właściwego przygotowania podłoża (nałożenia tynku II kategorii tzw. rapówki). Nie wymaga ona właściwie żadnych kwalifikacji, a już dwie nałożone warstwy bitumu po wyschnięciu tworzą na ścianie elastyczną i wodoszczelną powlokę przeciwwilgociową. Innym sposobem jest nałożenie na ścianę zaprawy modyfikowanej żywicami lub ułożenie odpowiedniej folii hydroizolacyjnej.

b/ w gruntach nieprzepuszczalnych, czyli gliniastych, gdy woda gruntowa znajduje się poniżej fundamen­tów, a także przy okresowym podnoszeniu się poziomu wody gruntowej powyżej poziomu posadowie­nia budynku stosuje się izolacje przeciwwodne typu średniego. Można je wykonać z 3-5 warstw odpowiednich mas asfaltowych, ale najczęściej stosuje się 2 warstwy pap asfaltowych lub folię hydro- izolacyjną. Najpopularniejsze są papy termozgrzewalne lub samoprzylepne na osnowie z tkaniny poliestrowej bądź włókna szklanego, wypełnione asfaltem modyfikowanym o gramaturze min. 1400 g/m². Odpo­wiedniej grubości folie hydroizolacyjne wykonuje się z polichlorku winylu (PVC), polietylenu (PE) oraz polietylenu o dużej gęstości (PE-HD). Ich zalety to układanie tylko jednej warstwy, często bez konieczno­ści przyklejania do podłoża – niezależnie od pory roku i panującej pogody.

c/ w budynkach podpiwniczonych, gdy zwierciadło wody gruntowej znajduje się powyżej poziomu podłogi piwnicy, wykonuje się izolacje przeciwwodne typu ciężkiego – i to niezależnie od rodzaju gruntu. Mają za zadanie chronić budynek przed wodą naporową, czyli wywierającą parcie hydrostatyczne. W do­mach jednorodzinnych unika takich rozwiązań z powodu wysokich kosztów oraz skomplikowa­nego wykonawstwa – 3 warstwy papy asfaltowej o gramaturze minimum 3000 g/m² zabezpieczone ce­glaną ścianką dociskową grubości 12 cm. Należy pamiętać , iż  przy wykonywaniu izolacji typu średniego i ciężkiego zwykle potrzebny jest drenaż obwodowy budynku. Nie pozostaje to bez wpływu na koszty inwestycji. Warto również zdawać sobie sprawę, że folie wytłaczane (tzw. kubeł­kowe) nie mogą zastąpić izolacji przeciwwilgociowej. Służą one bowiem tylko do ochrony właściwej hydroizolacji przed uszkodzeniami mechanicznymi.

W hydroizolacjach fundamentów stosuje się zróżnicowane materiały.

Najczęściej wyróżnia się 3 grupy materiałów: ·
1/ Materiały bitumiczne – roztwory, emulsje, pasty, lepiki i masy asfaltowe oraz papy i membrany asfaltowe
2/ Materiały mineralne – szlamy (mikrozaprawy), bentonity, tynki zaporowe
3/ Materiały z tworzy sztucznych – dyspersje polimerowe( tzw. folie w płynie, powłoki żywiczne ( chemoodporne) oraz folie rolowe