Podczas odrestaurowywania starych, zabytkowych obiektów najczęściej konieczne staje się uszczelnienie ich strefy przyziemnej. Stare materiały, z których te obiekty są zbudowane, brakująca dokumentacja i brak szczegółowych informacji dotyczących budowli powodują dodatkowe trudności wykonawcze i wymuszają indywidualne podejście od firm wykonawczych. Kreatywności i elastyczności wymaga wybór odpowiednich materiałów i przyjęcie rozwiązań technicznych i technologicznych. Dopiero po sukcesie trudy te są równoważone uzyskaną renomą i satysfakcją.
Fabryka słodu w Grevesmühlen w Meklenrburgii (Pomorze Przednie – kraj związkowy Niemiec, w północno-wschodniej części kraju, ze stolicą w Schwerinie) została wybudowana w 1893 roku i rozbudowana w czasach postępującego rozwoju browarnictwa.
Gdy przystąpiono do renowacji i zmiany funkcji użytkowych dotychczasowej fabryki słodu okazało się, że ten jeden z największych obiektów zabytkowych w Niemczech wymaga rozległych zabezpieczeń przeciwwodnych i przeciwwilgociowych.
Wybór technologii uszczelnienia i wykorzystanych do tego materiałów był dużym wyzwaniem dla planistów i firmy wykonawczej.
Do uszczelnienia było 660 m2 ścian piwnic o grubości do 120 cm. Ze względu na to, że podpiwniczenie było tylko pod częścią budynku oraz otaczającą infrastrukturę, wykluczone było wykonanie izolacji przeciwwodnej metodą tradycyjną. Przed projektantami, wykonawcą i dostawca materiału stało bardzo trudne i wymagające wyzwanie: jak wykonać iniekcję kurtynową ściany o grubości 1,2 metra? Ze względu na to, że ściana wykazywała znacząca porowatość, a struktura i spoistość gruntu nie była znana, zdecydowano się na iniekcje strukturalną, tzn. wykonanie izolacji pionowej nie na styku ściany z gruntem, lecz bezpośrednio w strukturze ściany. Najniższe rzędy wykonanej izolacji funkcjonowały, jako izolacja pozioma, odcinając kapilarne podciąganie wilgoci. Ponadto, bardzo grube ściany nie musiały być przewiercane na wylot, tylko do 2/3 ich grubości. Dzięki temu wykonanie 4000 otworów w zaplanowanej siatce trwało znacząco krócej.
Kolejna adaptacja do warunków obiektu miała miejsce przy wyborze materiału iniekcyjnego,. Do iniekcji strukturalnej wykorzystuje się zazwyczaj wolniej reagujący żel akrylowy WEBAC 250. W tym konkretnym przypadku ze względu na porowatość i chłonność podłoża zdecydowano się wykorzystać szybką wersję żelu akrylowego – WEBAC 240. Materiał ten całkowicie zamyka pory i kapilary wytwarzając tym samych w strukturze ściany zarówno izolację poziomą jak i pionową. Dzięki temu wewnętrzna strona muru może wyschnąć i powrócić do stanu wilgoci równoważnej. Proces ten przyspieszono wstawiając na pewien okres osuszacze. Takie dodatkowe działania są polecane szczególnie przy grubszych murach, które oddają wilgoć przez bardzo długi okres czasu..
Po kompleksowym odrestaurowaniu zabytkowy budynek dotychczasowej fabryki słodu w Grevesmühlen mieści dzisiaj różne sklepy, butiki, kawiarnie, praktyki lekarskie, oraz jest siedzibą administracji okręgu.
Opisane przeciwwilgociowe wykonane iniekcyjnymi środkami WEBAC oraz zgodnie z sugestiami technologicznymi specjalistów z firmy WEBAC są przykładem skutecznego i bezpiecznego wykorzystania nowoczesnych produktów i rozwiązań technicznych firmy WEBAC w przeciwwodnym zabezpieczaniu starych, zabytkowych obiektów.