WEBAC 2061

Obszary zastosowań
WEBAC 2061 jest modyfikowanym polimerem krzemianów alkalicznych służącym do wypełniania, wzmacniania i stabilizacji lekkich rodzajów gleby, niekwaśnych piasków, żwiru i ich mieszanek, jak też do podniesienia parametrów wytrzymałościowych podłoży budowlanych. Dlatego WEBAC 2061 może być wykorzystywany do wzmocnienia betonów i murów o drobnych porach, jak też porowatych kamieni naturalnych.

Właściwości specjalne
• bardzo niska lepkość
• odporny na wodę
• odporny na związki mineralne występujące w gruncie

Przerabianie
Pompa 1- lub 2- komponentowa

Rodzaj i właściwości materiału
WEBAC 2061 jest 2-składnikowym materiałem iniekcyjnym, o bardzo niskiej lepkości, na bazie modyfikowanych polimerów krzemianowo-alkalicznych. Służy do wypełniania, wzmacniania i stabilizacji niezwięzłych lub słabo zwięzłych podłoży/gleby (o pH > 7), murów i betonów o strukturze porów otwartych. WEBAC 2061 wnika w suche, wilgotne, jednak niewysycone wodą podłoża mineralne. Materiałem WEBAC 2061 można naprawczo wzmocnić stare betony oraz skorodowane powierzchnie krzemianowe, które jednak nie mogą być kwaśne. Materiał WEBAC 2061 w ilości 25 l, w temperaturze +20°C może być przerabiany przez ok. 20 minut. Ilość przerabianego materiału i jego temperatura własna wpływają na czas przerabiania. Dlatego też temperatura wyjściowa obu składników przed zmieszaniem musi mieścić się w granicach od +10 do +23°C. Proces wiązania materiału przebiega bardzo szybko. Następuje właściwy proces utwardzania, objawiający się mętnieniem materiału. Miejsca penetracji materiału wzmacniają się i scalają do stałej postaci po upływie jednego dnia. Podobnie jak cement w betonie, WEBAC 2061 otula ziarna piasku i skleja je. Po pierwszej dobie podłoże osiąga ok. 80% swojej wytrzymałości końcowej. Tak wzmocnione podłoże pozostaje wodoprzepuszczalne. Wzmacniające działanie środka WEBAC 2061 osiąga się wyłącznie w podłożach mineralnych typu piasek, żwir lub kruszywo naturalne. W innych przypadkach WEBAC 2061 żeluje do postaci podobnej do wosku. W zależności od struktury porów, ziarnistości podłoża oraz możliwości wypełniania, uzyskujemy różną wytrzymałość podłoża. Większe wzmocnienie uzyskuje się przy drobniejszej niż przy dużej strukturze porów. WEBAC 2061 jest odporny na warunki atmosferyczne, nie chłonie wody i jest odporny na powszechnie występujące w glebie związki mineralne.

Stabilizacja podłoży

Prace przygotowawcze
Przed zastosowaniem materiału WEBAC 2061 przeprowadzić analizę gruntu z punktu widzenia podstawowych jego cech i istniejących parametrów wodnych. Na większych obiektach zaleca się zrobienie na początek miejscowych wzmocnień czy stabilizacji dla przebadania i określenia rzeczywistych parametrów wytrzymałościowych. W podłożach luźnych, takich jak słabo zwięzłe czy niezwięzłe piaski, żwiry oraz ich mieszanki, można stosować WEBAC 2061 z niewielkim dodatkiem pyłów piaskowych. Uziarnienie gleby powinno wynosić od 0,04 do 3,00 mm. Należy unikać  stosowania WEBAC 2061 w podłożach z wodami gruntowymi czy wodą płynącą, gdyż rozwodnienie środka WEBAC 2061 wpływa znacznie na zmniejszenie parametrów wytrzymałościowych podłoża. Nie można stosować WEBAC 2061 w środowisku kwaśnym, w podłożach z marglem, gliną i iłami.
Przerabianie
WEBAC 2061 może być przerabiany techniką iniekcyjną, jak też metodą zalewania (wysączania). W zależności od zaplanowanej technologii i warunków glebowych, stosuje się lance iniekcyjne, rury kołnierzowe z podwójnym systemem mocowania iniektorów lub wykorzystuje się wyłącznie chłonność gruntu. Lance iniekcyjne wbija się na odpowiednią głębokość. Wypełnianie (namulanie) lancy dokonuje się wodą bądź wprost WEBAC 2061. Odstępy pomiędzy lancami oraz ich średnica wynikać winny ze struktury i właściwości gruntu. W praktyce najczęściej odstępy wynoszą ok. 1 metra. Składniki A i B miesza się zgodnie z podaną proporcją 10:1 (objętościowo) w oddzielnym naczyniu, najlepiej mieszarką wolnoobrotową, na jednorodną, homogeniczną strukturę. Zbierać również materiał ze ścianek i dna pojemnika. Wytworzony „kożuch” na powierzchni materiału nie powoduje pogorszenia jego właściwości. Przerabianie zestawu w ilości 30 litrów nie może trwać dłużej niż 20 minut. Początek procesu żelowania objawia się mętnieniem materiału. W normalnych warunkach WEBAC 2061 przerabia się pompą 1-składnikową o dużej wydajności (np. WEBAC IP 400). W końcowym etapie prac iniekcyjnych (przy niższych ciśnieniach) lance iniekcyjne stopniowo podciągane są z gruntu do góry.

Wzmacnianie murów

Prace przygotowawcze
Możliwość zastosowania środków wzmacniających należy poprzedzić analizą cech muru i stanu zawilgocenia. Aby zapewnić w zniszczonych spoinach optymalny rozkład materiału czy zapobiec wyciekom materiału, należy spoiny wcześniej zaszpachlować. Na większych obiektach zaleca się wykonanie miejscowego wzmocnienia, żeby precyzyjnie określić parametry wytrzymałościowe.
Przerabianie
Bazując na analizie stanu muru, jego porowatości, przyjmuje się odpowiednią siatkę odwiertów w murze. Standardowo są to odstępy rzędu 30–40 cm, jeżeli wielorzędowo to z przesunięciem. Otwory o średnicy 18 lub 20 mm nawierca się poziomo lub po skosie w dół. Odwiercane kanały przedmuchać przed iniekcją. W odwiertach osadza się i napina iniektory typu R, o średnicy 17 lub 19 mm, z płaskimi kalamitkami, które nakręca się bezpośrednio przed iniekcją, w celu umożliwienia obserwacji wypływu medium iniekcyjnego z iniektorów. Wymieszany materiał WEBAC 2061 tłoczy się poprzez iniektory, poczynając od najniżej położonych za pomocą 1-składnikowej pompy iniekcyjnej o dużej wydajności. Podawanie materiału następuje tak długo, aż iniekt pokaże się w sąsiednich iniektorach lub stwierdzi się wysycenie muru. Po zakończeniu iniekcji usunąć iniektory, a otwory zamknąć szybkowiążącym cementem.